De Moerassprinkhaan (Stethophyma grossumis) vrij zeldzaam en leeft voornamelijk in vochtige graslanden en in moerassig gebied. Het is een grote  sprinkhaan die als één van de weinige veldsprinkhanen gedetermineerd kan worden aan de hand van de uiterlijke kenmerken. Andere sprinkhanen moeten gedetermineerd worden door het geluid wat ze voortbrengen.

De Moerassprinkhaan is behalve groot, kleurig, groen-geel-rood van kleur met, en als enige soort, rode dijen. Eenmaal het geluid gehoord, dan is ie overal tussenuit te halen. Het is een tikkend geluid van het mannetje wat met de nagels na te bootsen is, het lijkt ook wat op schrikdraad wat contact maakt.

 

De Grote groene sabelsprinkhaan (Tettigonia viridissima) is zoals de naam al doet vermoeden een grote sprinkhaan. Deze is overwegend groen van kleur en leeft verborgen. Niet stiekem, het geluid is enorm wat deze produceert, zelfs tot op 100 meter ver waar te nemen! Het is een algemeen voorkomende sprinkhaan in Nederland die van ruige terreinen houdt.

Een andere bewoner is de Hoogveenzweefvlieg (Sericomyia silentis). Een forse zweefvlieg die wat weg heeft van een wesp door de kleuren. Een vrij algemene zweefvlieg die leeft van nectar en stuifmeel van vooral de braam en allerlei distelsoorten. Dit beestje leeft vooral in heide- en veenachtige gebieden met een poeltje tot hun beschikking.

Dan de Citroenpendel(zweef)vlieg (Helophilus trivittatus). Iets minder algemeen dan de gewone Pendelzweefvlieg. De eitjes worden afgezet in kleine poeltjes waar de larven in leven. Deze zweefvlieg komt vooral voor in vochtige heidegebieden en moerassen, maar is ook elders aan te treffen.

Een andere zweefvlieg die in het Fochtelooërveen verblijft is de Donkere fopwesp (Chrysotoxum bicinctum), de Chrysotoxum bicinctum. Een prachtig beestje om te zien.

De Meikever (Melolontha melolontha) die door bestrijding minder voorkomt dan vroeger. De larven, Engerlingen, richten namelijk ondergronds erg veel schade aan aan allerlei gewassen. De larven leven twee tot drie jaar ondergronds. De kever kan tot wel 4 centimeter groot worden.

 

De Penseelkever of Gevlekte haarkever (Trichius fasciatus) heeft sterke variatie in de tekening op de dekschilden. Van enkele vlekjes tot bijna zwart. Het borststuk is erg behaard. Deze kever eet graag van de zachte delen van bij voorkeur schermbloemigen. Plaatselijk vrij algemeen, maar elders zeldzaam. Deze leeft graag op open (bos)plekken. Een soort die we kunnen zien in juni en juli.

Een reuzensluipwesp die langs de bosranden voorkomt is de fascinerende Dolichomitus imperator. Deze sluipwesp is zwart met voornamelijk rode pootjes en heeft een legboor die langer is dan het lijf. Het beestje kan tot vier centimeter groot zijn zonder legboor, met legboor dus al gauw acht centimeter! Het vrouwtje ruikt met de voelsprieten of er een gastheer in de boom aanwezig is, plaatst dan met precisie de legboor in de boom en legt, na het verdoven van de keverlarve, een eitje in de gastheer.

De algemeen voorkomende Pluimvoetbij (Dasypoda altercator of ook wel Dasypoda hirtipes) nestelt graag solitair maar wel in groepjes, het liefst aan de randen van zandpaden. Stuifmeel en nectar komt van voornamelijk de gele paardenbloemachtigen. Het mannetje heeft wat weg van een Honingbij, de vrouwtjes zien er anders uit. Vooral de sterk behaarde schenen, de pluimvoeten, vallen op. Hiermee wordt ook het zand uit het nest geveegd. De nestholtes kunnen tot meer dan een halve meter diep zijn.

De larven van deze kever zitten boven in een klein holletje, zodra een insect passeert pakken ze die met een snelle uitval. Ze leven in zanderige omgevingen zoals duinpaden, bosranden en zandverstuivingen, maar ook in heideterreinen. Een leuk weetje van deze kever is dat dit de snelste dieren ter wereld zijn! Binnen één seconde hebben ze 171 keer hun eigen lengte afgelegd! Rechtsonder, eentje lag dood, de andere bleef erbij.

De Langpootmugfamilie, we kennen er allemaal wel eentje. De meest bekende is toch de saaie bruin/grijs gekleurde, maar ze zijn er in meer kleurvarianten. Ze zijn ook wel rood of zoals deze een beetje wespachtig. Een Nederlandse naam is er niet voor deze, de wetenschappelijke naam luidt Nephrotoma crocata.